Ένα όνομα, σύμβολο ζωής. Μια γυναίκα θυελλώδης, εκφραστική, ερωτική, ονειρική. Καλλιτέχνιδα με μοναδικό στυλ, έμβλημα δυναμισμού, ερωτισμού και πάθους.
Η Φρίντα Κάλο (Μαγκνταλένα Κάρμεν Φρίντα Κάλο ι Καλντερόν) ήταν Μεξικάνα ζωγράφος, εμπνευσμένη με έντονα χρώματα και στυλ επηρεασμένο από συμβολισμό και υπερρεαλισμό.
Κυρίως ωστόσο ήταν μια γυναίκα αντισυμβατική, μοναδική, φιλόδοξη με ιδιαίτερο στιλ και σύμβολο δυναμισμού απέναντι στις δυσκολίες που η ζωή της επιφύλασσε.
Αρκετά έργα της είναι αυτοπροσωπογραφίες, μέσα από τις οποίες εκφράζεται ο προσωπικός πόνος και η σεξουαλικότητά της. Είχε κομμουνιστικές πολιτικές πεποιθήσεις.
Γεννήθηκε σαν σήμερα 6/7/1907 στην Πόλη του Μεξικού από γερμαοεβραίο πατέρα και ισπανομεξικανή μητέρα.
Σε ηλικία έξι ετών (1913) αρρώστησε από πολιομυελίτιδα, εξαιτίας της οποίας το ένα της πόδι έμεινε ημιπαράλυτο και κοντύτερο από το άλλο. Το γεγονός αυτό όμως δεν την πτόησε καθόλου.
Στα 18 της χρόνια (1925) ένα τραμ συγκρούστηκε με το λεωφορείο στο οποίο επέβαινε.
Υποβλήθηκε σε πολλές εγχειρήσεις. Η αδυναμία της να κάνει παιδιά σημάδεψε έκτοτε τη ζωή με πόνο και θλίψη.
Στη διάρκεια της ανάρρωσής της ξεκίνησε την ενασχόλησή της με τη ζωγραφική που την έκανε πασίγνωστη παγκοσμίως.
Ο ζωγράφος, Ντιέγκο Ριβέρα, ήταν η θυελλώδης σχέση της ζωής της καθώς παντρεύτηκαν το 1929 παρά τις αντιδράσεις της μητέρας της. Χώρισαν δέκα χρόνια αργότερα και ξαναπαντρεύτηκαν το 1941.
Στις αυτοπροσωπογραφίες της με τα έντονα χρώματα εξέφραζε τον ερωτισμό και τον προσωπικό της πόνο.
Ο Ριβέρα την απατούσε συχνά, όπως όμως κι εκείνη είτε από αντίδραση, είτε από επιθυμία, σύναπτε εξωσυζυγικές σχέσεις με άντρες και γυναίκες, όπως η πασίγνωστη χορεύτρια, Τζοζεφίν Μπέικερ.
Λίγο μετά τα 47α γενέθλιά της, στις 13 Ιουλίου πέθανε στο λατρεμένο της Μπλε Σπίτι, δίχως να έχουν αποσαφηνιστεί τα αίτια του θανάτου της, για τα οποία λέγεται πως ήταν η πνευμονική εμβολή ή μέχρι και υπερβολική δόση ηρεμιστικών φαρμάκων.
Από το 2010 το Μεξικό τιμώντας τη μνήμη και τη συνεισφορά της Φρίντα Κάλο και του Ντιέγκο Ριβέρα τους απεικόνισε στις δύο όψεις του χαρτονομίσματος των 500 πεσσός.
Γνωστές της ατάκες που περιγράφουν τη ζωή της
Παθιασμένη με τον έρωτα και τη ζωή η Φρίντα Κάλο άφησε ούτως ή άλλως το στίγμα της με την προσωπικότητά της.
Κάποιες από τις πλέον γνωστές και περιγραφικές ατάκες της ίδιας για τη ζωή και τον έρωτα:
- «Εάν μπορούσα να σου δώσω ένα πράγμα, θα ήθελα να σου δώσω την ικανότητα να δεις τον εαυτό σου μέσα από τα μάτια μου. Μόνο τότε θα καταλάβεις πόσο ξεχωριστός είσαι για μένα».
- «Μπορούμε να εφεύρουμε ρήματα; Θέλω να σου πω ένα εγώ σε ουρανώ. Έτσι τα φτερά μου θα απλωθούν τεράστια για να σ΄ αγαπώ άπειρα».
- «Εκεί που δεν μπορείς ν’ αγαπήσεις, μη χάνεις τον χρόνο σου».
- «Αγάπα κάποιον που σε κοιτάζει σαν να είσαι κάτι μαγικό».
- «Σ΄ αγαπώ πιο πολύ κι από το ίδιο μου το δέρμα».
- «Είχα δύο μεγάλες ατυχίες στη ζωή μου. Το ένα ήταν το τρόλεϊ και το άλλο ήταν ο Ντιέγκο. Ο Ντιέγκο ήταν σαφώς το χειρότερο».
- «Τίποτε δεν αξίζει περισσότερο από το γέλιο. Είναι δύναμη το να μπορείς να γελάς, να αφήνεις τον εαυτό σου να νιώθει ελαφρύς. Η τραγωδία είναι το πιο γελοίο πράγμα».
- «Στο τέλος της ημέρας, μπορούμε να αντέξουμε πολλά περισσότερο από ό, τι νομίζουμε ότι μπορούμε».
- «Τίποτα δεν είναι απόλυτο. Όλα αλλάζουν, όλα κινούνται, όλα περιστρέφονται, όλα πετούν και φεύγουν μακριά».
- «Τι θα έκανα χωρίς το παράλογο και το φευγαλέο;».
- «Δεν είμαι άρρωστη, είμαι σπασμένη. Αλλά είμαι ευτυχισμένη όσο μπορώ να ζωγραφίζω».
- «Πόδια, τι σας χρειάζομαι από τη στιγμή που έχω φτερά για να πετάξω;».
- «Κανένα μέρος στη ζωή δεν είναι πιο θλιβερό από ένα άδειο κρεβάτι».
- «Η ομορφιά και η ασχήμια είναι μια οφθαλμαπάτη, αφού οι άλλοι καταλήγουν να βλέπουν τι υπάρχει μέσα μας».
- «Τίποτε δεν αξίζει περισσότερο από το γέλιο. Είναι δύναμη το να μπορείς να γελάς, να αφήνεις τον εαυτό σου να νιώθει ελαφρύς».
ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΧΟΛΙΟΥ