Ήταν 17 Δεκεμβρίου του 1916, όταν ο Γκριγκόρι Ρασπούτιν, ο διαβόητος μυστικιστής και μυστικοσύβουλος του Τσάρου Νικόλαου Β’ δολοφονήθηκε στην Αγία Πετρούπολη, με περισσότερους από έναν τρόπους.
Γιος χωρικών από τη Σιβηρία, ο Ρασπούτιν – κατά κόσμον Γκριγκόρι Γεφίμοβιτς Νόβιχ – μυήθηκε από τα 18 του χρόνια στη διδασκαλία των «Μαστιγουμένων», μίας αίρεσης που τα μέλη της μαστιγώνονταν για λόγους μετανοίας ή εξιλέωσης.
Ωστόσο, διαστρεβλώνοντας το δόγμα της αίρεσης, ο Ρασπούτιν διατύπωσε τη δική του «υποαίρεση» σύμφωνα με την οποία η σεξουαλική εξάντληση ήταν το καλύτερο μέσο για να φθάσει ο πιστός στην κατάσταση της «θείας αταραξίας» και να βρεθεί κοντά στον Θεό.
Ουσιαστικά, ο Ρασπούτιν δεν υπήρξε ποτέ καλόγερος, τουναντίον αξιοποίησε την κάλυψη που του προσέφεραν τα ράσα, για να επιδίδεται στις ακολασίες και στις πράξεις που ήθελε να κάνει, μεταξύ των οποίων και τις περιηγήσεις του σε ιερούς τόπους, όπως η Ιερουσαλήμ και το Άγιο Όρος.
Τελικά, επέστρεψε στη Ρωσία, όπου άρχισε να «πλασάρει» τον εαυτό του ως προφήτη ή θαυματοποιό, καταλήγοντας τελικά να γίνει αποδεκτός από ανώτατους θρησκευτικούς ηγέτες της Αγίας Πετρούπολης ως Μεσσίας, αλλά και από την τσαρική οικογένεια.
Κι αυτό γιατί οι Ρομανόφ είχαν να αντιμετωπίσουν τα αιμοφιλικά επεισόδια του πρίγκηπα Αλέξιου, που μπορούσαν να τον οδηγήσουν σε αργό θάνατο από αιμορραγία.
Έτσι, ο Ρασπούτιν βρέθηκε στο παλάτι, όπου βοήθησε τον Αλέξιο να περιορίσει, αν όχι να απαλλαγή από την αιμοφιλία, κερδίζοντας όχι μόνο την εύνοια των Ρομανόφ, αλλά και μια θέση στο … κρεβάτι της τσαρίνας, μια κουβέντα της οποίας έστελνε κάθε πολέμιο του Ρώσου καλόγερου στο έσχατο άκρο της Σιβηρίας.
Πώς πέθανε τελικά ο Ρασπούτιν;
Το 1915, με την αναχώρηση του Νικόλαου Β’ για τον μέτωπο, πρακτικά ο Ρασπούτιν έγινε «τσάρος στη θέση του τσάρου», με το μίσος των ευγενών σε βάρος του να πολλαπλασιάζεται.
Τον Δεκέμβριο του 1916, μια ομάδα Ρώσων ευγενών με επικεφαλής τους πρίγκιπα Φέλιξ Γιουσούποφ, Βλάντιμιρ Πουρίσκεβιτς και Μέγα Δούκα Ντμίτρι Πάβλοβιτς, αποφάσισε να τον σκοτώσει και να προστατεύσει τη μοναρχία.
Πώς προσπάθησαν να εξουδετερώσουν τον… επτάψυχο Ρασπούτιν; Δίνοντάς του δηλητηριασμένο κέικ και κρασί!
Όταν είδαν ότι το δηλητήριο δεν έπιασε τον μυστικοσύμβουλο, ο Γιουσούποφ τον πυροβόλησε 3 – 4 φορές, αλλά… πάλι δεν πέθανε!
Τελικά, λίγο πριν τον πιάσει στα χέρια του ο Ρασπούτιν, ο Πουρίσκεβιτς πυροβόλησε τον μυστικοσύμβουλο στο κεφάλι και, αφού τον τύλιξαν με σχοινιά, τον πέταξαν στον παγωμένο ποταμό Μικρό Νέβκα, για να βεβαιωθούν ότι δεν θα τον ξαναέβλεπαν ζωντανό.
Αφού ανασύρθηκε η σορός του δυο μέρες αργότερα από τον παγωμένο ποταμό, ο Ρασπούτιν τάφηκε σε σημείο όπου ο τσάρος Νικόλαος ήθελε να χτίσει μια εκκλησία.
Τα σχέδιά του ναυάγησαν, καθώς τον πρόλαβε η Οκτωβριανή Επανάσταση και με την ανάληψη της εξουσίας από τους Μπολσεβίκους, η σορός του Ρασπούτιν αποτεφρώθηκε και σκορπίστηκε, για να πάψει ο λαός να τον λατρεύει σαν άγιο.
ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΧΟΛΙΟΥ