Tears in Heaven: Πίσω από το πιο δημοφιλές τραγούδι του διάσημου Βρετανού κιθαρίστα, τραγουδιστή και συνθέτη, Έρικ Κλάπτον, κρύβεται μια τραγική ιστορία… Η απώλεια του μονάκριβου γιου του, Κόνορ.
Στις 20 Μαρτίου του 1991, γύρω στις 11 το πρωί, ο μόλις 4,5 ετών Κόνορ (γεν. 21/8/1986) έπεσε από τον 53ο όροφο ουρανοξύστη στο Μανχάταν της Νέας Υόρκης και βρήκε τραγικό θάνατο.
Ο μονάκριβος γιος του Έρικ Κλάπτον ήταν καρπός του έρωτά του με την Ιταλίδα ηθοποιό, Λόρι Ντελ Σάντο. Την εποχή εκείνη, ο Κλάπτον ήταν παντρεμένος με την πρώην γυναίκα του φίλου του, Τζορτζ Χάρισον των Beatles, Πάτι Μπόιντ, την Layla του περίφημου τραγουδιού.
Σύμφωνα με την αστυνομία, ο μικρός Κόνορ ξέφυγε από την επιτήρηση της νταντάς του, σκαρφάλωσε στο πρεβάζι του ανοιχτού παραθύρου και έπεσε στο κενό από τον 53ο όροφο του ουρανοξύστη. Η μητέρα του, Λόρι, είχε νέο σύντροφο στη ζωή της και ζούσε μαζί του σε διαμέρισμα του ουρανοξύστη. Μάλιστα, ο Κλάπτον εκείνη την περίοδο ήταν στη Νέα Υόρκη και έβλεπε τον μικρό Κόνορ…
Ο θάνατος του γιου του «τσάκισε» τον Κλάπτον, ο οποίος σταμάτησε κάθε επαγγελματική δραστηριότητά του για κάποιο διάστημα, συντετριμμένος από τον χαμό του μόλις 4,5 ετών, Κόνορ.
Η θλίψη του Έρικ Κλάπτον για τον χαμό του γιου του εκφράστηκε στο τραγούδι Tears in Heaven, το οποίο έγραψε μαζί με τον στιχουργό, Γουίλ Τζένινγκς.
Αρχικά, συμπεριλήφθηκε στο σάουντρακ της αστυνομικής ταινίας Rush (1991) και στη συνέχεια στο Unplugged που έκανε ο Κλάπτον στο MTV (1992).
Σε μια συνέντευξή του, το 1992, ο Έρικ Κλάπτον είπε για το τραγούδι: «Ήταν στο πίσω μέρος του μυαλού μου, αλλά δεν είχα κανένα λόγο να το γράψω μέχρι αυτήν την ταινία… Και είναι λίγο διφορούμενο, γιατί αφορά τον Κόνορ, αλλά προορίζεται επίσης να είναι μέρος της ταινίας. Σχεδόν υποσυνείδητα χρησιμοποίησα τη μουσική για τον εαυτό μου ως θεραπευτικό παράγοντα, και ιδού, λειτούργησε… Παίρνω πολλή ευτυχία και μεγάλη θεραπεία από τη μουσική».
Το τραγούδι κυκλοφόρησε σε single στις 8 Ιανουαρίου 1992. Γνώρισε αμέσως μεγάλη επιτυχία και έφτασε μέχρι το Νο2 του αμερικανικού πίνακα επιτυχιών (Billboard) και μέχρι το Νο5 του βρετανικού πίνακα επιτυχιών, για να γίνει το πιο δημοφιλές τραγούδι του Έρικ Κλάπτον.
Το 1993 επιβραβεύτηκε από τη μουσική βιομηχανία, κερδίζοντας τρία Grammy Awards.
ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΧΟΛΙΟΥ