Ο θάνατος του Βασίλη Καρρά, παραμονή Χριστουγέννων, έχει ρίξει βαριά τη σκιά τις γιορτινές αυτές ημέρες, που διανύει και η χώρα μας, ωστόσο ήδη έχει περάσει στη σφαίρα του μύθου. Τα τραγούδια του, εκείνα που ερμήνευσε και έγραψε, θα συντροφεύουν για πάντα την ελληνική μουσική σκηνή, όπως και οι ατέλειωτες ιστορίες που έχουν να διηγούνται όσοι τον γνώρισαν και συνεργάστηκαν μαζί του.
Ένα από τα χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι και η συνεργασία του Βασίλη Καρρά με τους Πυξ-Λαξ, οι οποίοι πριν περίπου 15 χρόνια, τραγούδησαν μαζί τη μεγάλη του επιτυχία «Άστη να λέει».
Ποια η ιστορία που κρύβεται πίσω από το συγκεκριμένο τραγούδι:
Η τη σελίδα στο Facebook, «Αστραπόλαμπρος Βάρας», εξηγεί τι προηγήθηκε μέχρι να ανεβούν στη σκηνή το γνωστό συγκρότημα με τον «βασιλιά του λαϊκού τραγουδιού»:
Δείτε τη σχετική ανάρτηση:
«Είναι Μάης του 1990 και σε ένα ταξί κάπου στο κέντρο της Αθήνας, ο Στράτος Διονυσίου αφήνει την τελευταία του πνοή από καρδιά στα χέρια της Μαρίνας Βλαχάκη…
Το νέο πέφτει σαν κεραυνός στο καλλιτεχνικό κόσμο εκείνης τής εποχής και ιδιαίτερα στον Μάνο Ξυδούς ο οποίος έψαχνε μια βαριά λαϊκή φωνή για να ερμηνεύσει μαζί με τους Πυξ Λαξ το τραγούδι “Άστην να λέει”.
Η δισκογραφική εταιρεία με την οποία συνεργαζόταν τους είχε προειδοποιήσει ότι κάτι τέτοιο θα μπέρδευε το κοινό τους και ενδεχομένως να ζημίωνε ανεπανόρθωτα της φήμη του συγκροτήματος…
Παρόλα αυτά ο Μάνος επέμενε και άρχισε να ψάχνει την επόμενη λαϊκή φωνή, που την βρήκε στο πρόσωπο του Βασίλη Καρρά…
Όπως αναφέρει ο ίδιος ο Μάνος Ξυδούς σε συνέντευξή του, ο Καρράς στην αρχή ήταν αρνητικός καθώς το τραγούδι το θεωρούσε αρκετά ροκ για τα δικά του μουσικά δεδομένα. Τελικά με την μεσολάβηση του Αχιλλέα Θεοφίλου, ο Καρράς πείθεται, παίρνει το αεροπλάνο και κατεβαίνει στην Αθήνα ξενυχτισμένος, κατευθείαν από το μαγαζί που τραγουδούσε,
για ηχογράφηση με έναν όρο… να τον περιμένει ένα μπουκάλι Chivas στο στούντιο!…
Όπως αναφέρει ο ίδιο ο Καρράς, ξεκινάνε να το προβάρουν και μέσα σε 6 λεπτά το κομμάτι έχει τελειώσει!…
Για το ποιός ήταν Βασίλης Καρράς,
ο Μάνος Ξυδούς στην ίδια συνέντευξη στον Κώστα Μπαλαχούτη, για το περιοδικό «Όασις» είχε πει:
“ Θέλω να πω κάτι που έζησα όσον αφορά στον άνθρωπο. Αν κάποιος γεμίζει ένα μαγαζί, δε λέει τίποτα… Όταν κυκλοφόρησε ο δίσκος μας,
“Ο ήλιος τού χειμώνα με μελαγχολεί” το 1993, ο Βασίλης Καρράς εμφανιζόταν σ’ ένα μαγαζί στη Θεσσαλονίκη. Ένα βράδυ στο καμαρίνι έτυχα μάρτυρας μιας σκηνής που, αν και έχουν περάσει τόσα χρόνια, τη θυμάμαι πολύ έντονα. Ήρθαν τρία άτομα απ’ τη Βέροια, από έναν σύλλογο παιδιών με προβλήματα, να κανονίσουν μια συναυλία για να συγκεντρώσουν χρήματα.
Τους άκουσε και στο τέλος τους ρώτησε με πόσα χρήματα θα ήταν ευχαριστημένοι από τα έσοδα της συναυλίας. Τα παιδιά θα ήταν ικανοποιημένα με 300.000 δραχμές. Τότε εκείνος φωνάζει τον συνεργάτη του, τον Λέλεκα, και του λέει «κόψε ένα χαρτί». Όταν λέμε «ένα χαρτί» εννοούμε 1.000.000 εκατομμύριο!…
Έδωσε την επιταγή και τους είπε, «αν μάθει κανείς τίποτα, θα σας κόψω το λαρύγγι»…
Από κεί και πέρα δεν μπορεί να μου πει κανείς τίποτα για τον Βασίλη Καρρά.”
Ο Βασίλης, αν δεν ήταν ο Καρράς, είναι ο κολλητός σου που έρχεται να τα πιεί μαζί σου και να γίνεται ζάντα σε κάθε δύσκολη…
στον Καρρά!…
Δεν υπήρξε ποτέ τροβαδούρος τής αγάπης…ήταν ο τελάλης τής καψουρας!…
Μα πάνω απ’ όλα ήταν αυθεντικός,
γνήσιος, κιμπαρης και καλός άνθρωπος!…
Κι είναι αυτό που έχει τη μεγαλύτερη αξία…έτσι να σε θυμούνται…»
ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΧΟΛΙΟΥ