Οι εκλογές του 1996 έφεραν ένα διαφορετικό τοπίο στην ελληνική πολιτική σκηνή, με τους χαρισματικούς ηγέτες των δύο μεγάλων κομμάτων, τον Κωνσταντίνο Καραμανλή και τον Ανδρέα Παπανδρέου να απουσιάζουν. Τώρα τον κύριο λόγο επηρεασμού των ψηφοφόρων έχει η τηλεόραση, οι πολιτικοί λόγοι λειτουργούν σαν τις διαφημίσεις, ωραιοποιώντας προβλήματα και καταστάσεις και μην κάνοντας την ελάχιστη νύξη για τα καυτά προβλήματα της καθημερινότητας του ελληνικού λαού.
Το 1996 ξεκίνησε με τον σχηματισμό κυβέρνησης από τον Κώστα Σημίτη, που διαδέχτηκε στον πρωθυπουργικό θώκο στις 22 Ιανουαρίου τον Ανδρέα Παπανδρέου, ο οποίος λόγω σοβαρού προβλήματος υγείας εισήχθη σε νοσοκομείο το Νοέμβριο του 1995. Η παρατεταμένη παραμονή του Παπανδρέου στο νοσοκομείο και η ακόλουθη αδυναμία άσκησης των καθηκόντων του τον οδήγησε σε παραίτηση.
Ο ιδρυτής και χαρισματικός ηγέτης του ΠΑΣΟΚ έφυγε από τη ζωή στις 23 Ιουνίου 1996 και μέσα από τις συνεδριακές διαδικασίες πρόεδρος ανέλαβε ο Κώστας Σημίτης, ο οποίος πολύ σύντομα ζήτησε από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κωστή Στεφανόπουλο τη διάλυση της Bουλής και την προκήρυξη πρόωρων εκλογών, για να ανανεωθεί η λαϊκή εντολή. Πρόκειται για μια πάγια τακτική με έντονη κομματική σκοπιμότητα, αφού επιλέγεται ως χρόνος προκήρυξης εκλογών, εκείνος, που ευνοεί το κυβερνών κόμμα και ακολουθήθηκε από πολλές κυβερνήσεις κατά τη μεταπολιτευτική περίοδο .
Στις 24 Αυγούστου 1996, η Βουλή διαλύθηκε και οι εκλογές προκηρύχθηκαν για τις 22 Σεπτεμβρίου. Ο προεκλογικός αγώνας χαρακτηρίστηκαν από την απουσία, για πρώτη φορά από το «εκλογικό σανίδι», δύο σημαντικών πολιτικών ανδρών του Κωνσταντίνου Καραμανλή και του Ανδρέα Παπανδρέου, κυρίαρχων μορφών στο πολιτικό γίγνεσθαι της χώρας.
Για μια ακόμη φορά εφαρμόστηκε το καλπονοθευτικό σύστημα της ενισχυμένης αναλογικής με τις ρήτρες του +1 και του 3%, που είχε ψηφίσει η Κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη το 1990, δίνοντας τώρα αυτοδύναμη πλειοψηφία στο ΠΑΣΟΚ, το οποίο με 41,49% πήρε 162 έδρες από τις 300 έδρες της Βουλής, η Νέα Δημοκρατία με 38,12% 102 έδρες, το ΚΚΕ με 5,61% 11 έδρες, ο Συνασπισμός με 5,12% 10 έδρες και το πρωτοεμφανιζόμενο Δημοκρατικό Κοινωνικό Κίνημα του Δημήτρη Τσοβόλα με 4,43% 9 έδρες.
Η εκλογική ήττα της Νέας Δημοκρατίας είχε σαν αποτέλεσμα την παραίτηση του Μιλτιάδη Έβερτ που ηγήθηκε του κόμματος
Στις εκλογές του 1996 αποδόθηκε ο τίτλος των τηλεοπτικών εκλογών και εκλογών του «καναπέ». Αιτία ο άφθονος τηλεοπτικός χρόνος που διατέθηκε από τα ιδιωτικά κανάλια και καταναλώθηκε, κυρίως, από τους δύο πολιτικούς «αντιδίκους», οι οποίοι απέσπασαν το μεγαλύτερο τηλεοπτικό μερίδιο. Η πολιτική μάχη δόθηκε από το γυαλί, ενώ ο πολιτικός λόγος αρθρώθηκε με όρους διαφήμισης, καθώς έλειψαν οι συζητήσεις για τα καυτά προβλήματα της καθημερινότητας, που αντιμετώπιζαν οι Έλληνες πολίτες και ο τρόπος επίλυσής τους, ενώ μπήκαν για τα καλά στο πολιτικό παιχνίδι και οι δημοσκοπήσεις.
Ακόμη και στην τηλεμαχία, που διεξήχθη στα πρότυπα της Αμερικής μόνο με τους αρχηγούς των δύο κομμάτων, Κώστα Σημίτη για το ΠΑΣΟΚ και Μιλτιάδη Εβερτ για τη Ν.Δ, το μεγαλύτερο μέρος της διαδικασίας αφορούσε την υπόθεση των Ιμίων με τον Κώστα Σημίτη να δέχεται σειρά ερωτήσεων για το περιστατικό. Λιγοστές ήταν οι ερωτήσεις των δημοσιογράφων για τα ουσιαστικά θέματα της οικονομίας, της εξωτερικής πολιτικής, της κοινωνικής πολιτικής, της παιδείας και του πολιτισμού.
Το Σεπτέμβριο του 1996 σχηματίστηκε η νέα Κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον Κώστα Σημίτη και το ΠΑΣΟΚ της ρήξης και της ανατροπής έδωσε τη θέση του στο ΠΑΣΟΚ της διαχείρισης και του εκσυγχρονισμού.
ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΧΟΛΙΟΥ