Γιάννης Λαβράνος, Παναγιώτης Κοντολέων και Φέλιξ Μπίτζιος συγκαταλέγονται μεταξύ των προσώπων που γνώριζαν τον Γρηγόρη Δημητριάδη, ο οποίος σύμφωνα με τα ρεπορτάζ που δημοσιεύονται φέρεται να γνώριζε τα πάντα για το δίκτυο υποκλοπών που είχε στηθεί.
Αναλυτικότερα, το in.gr, επικαλούμενο το «Βήμα της Κυριακής» θέτει πέντε κρίσιμα ερωτήματα για το σκάνδαλο των υποκλοπών και την ανάμειξη του ίδιου του πρωθυπουργού, Κυριάκου Μητσοτάκη.
Σύμφωνα με τον Βασίλη Λαμπρόπουλο, όλα ξεκίνησαν τον Σεπτέμβριο του 2019, όταν δυο Ισραηλινοί επιχειρηματίες, ο Σαχάκ Αβνί και ο Ταλ Ντίλιαν, έφτασαν από την Κύπρο στην Ελλάδα με σκοπό να πουλήσουν στις ελληνικές μυστικές υπηρεσίες το λογισμικό της Intellexa.
Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει η εφημερίδα, η πρώτη επαφή του με τους κκ. Μπίτζιο και Λαβράνο έγινε στην έδρα εταιρείας στο Χαλάνδρι, με τις πολυετείς σχέσεις του κ. Λαβράνου με τον ανιψιό του πρωθυπουργού, Γρηγόρη Δημητριάδη και τον Παναγιώτη Κοντολέοντα να εγείρουν πολλά ερωτήματα, με βασικότερο όλων το κατά πόσο ο ανιψιός του πρωθυπουργού γνώριζε τι συνέβαινε.
Μάλιστα, σύμφωνα με το in.gr, ο κ. Δημητριάδης είχε γνώση της λειτουργίας του Predator, το οποίο χρησιμοποιήθηκε για υποκλοπή σε κινητά επιχειρηματιών, συγγενών ή συνεργατών τους, εξυπηρετώντας ιδιώτες με τους οποίους το «κέντρο» αυτό είχε επαφές και αλληλεξαρτήσεις.
Έτσι, το σενάριο για εμπλοκή «ξένου κέντρου» φέρεται να απομακρύνεται, καθώς τα πρόσωπα που παρακολουθούνταν ήταν Υπουργοί ή άτομα του καλλιτεχνικού χώρου και επιχειρηματιών χωρίς δραστηριότητα στο εξωτερικό.
Όσον αφορά τη λίστα παρακολουθουμένων που δημοσιοποιήθηκε σημειώνεται ότι έχει στοιχεία γνησιότητα, καθώς το συγκεκριμένο «κέντρο» είχε εμμονική σχέση με τους εσωτερικούς «εχθρούς» στην κυβέρνηση και στο κόμμα της ΝΔ.
Βέβαια, αυτά που φαίνεται να προκαλούν ερωτήματα είναι το πλήθος των στόχων, η ύπαρξη στη λίστα συγγενών υπουργών και ορισμένων άλλων προσώπων που αναζητείται ο ακριβής λόγος παρακολούθησης τους.
Σύμφωνα με το κίνητρο που αποδίδεται στον κ. Δημητριάδη, η εφημερίδα σημειώνει ότι μπορεί να συνδέεται με τον ρόλο που είχε – στο προσκήνιο και κυρίως στο παρασκήνιο – για την εποπτεία του κυβερνητικού έργου, για μυστικές διαπραγματεύσεις με αξιωματούχους από τις ΗΠΑ, το Ισραήλ και αλλού κ.λπ.
Παρόλα αυτά, αναφέρεται ότι σχετίζεται και με προσωπικές, ιδιόμορφες αντιλήψεις, ορισμένες και στα όρια της συνωμοσιολογίας, για τη δράση των μυστικών υπηρεσιών, του οργανωμένου εγκλήματος, για τους διεκπεραιωτές συμβολαίων θανάτου, για «άντληση» πληροφοριών από διάφορες πηγές, κ.λπ.
Μάλιστα, από την ανάλυση των μαρτυριών και των δεδομένων δημιουργούνται αρχικά αμφιβολίες για τη γνώση του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Όπως υποστηρίζουν γνώστες της εξέλιξης της υπόθεσης, «αν φέρ’ ειπείν υπήρχε κεντρική εντολή για παρακολούθηση των υπουργών της κυβέρνησης, για να υπάρχει άτυπη συνολική ενημέρωση για τις “άγνωστες” επιλογές τους, θα έπρεπε σε αυτόν τον “κατάλογο” να είναι όλα τα ονόματα στο Υπουργικό Συμβούλιο και να μην λείπουν ορισμένα που θεωρούνται μάλλον όχι συμπωματικά “επιλογές” του Γ. Δημητριάδη. Ακόμα, πιθανόν, δεν θα υπήρχε ενδιαφέρον για πρώην αξιωματικούς της ΕΛ.ΑΣ., για καλλιτέχνες ή ιδιώτες που δεν είναι σε καμία περίπτωση πρόσωπα κορυφαίου κεντρικού ενδιαφέροντος».
Αξίζει να σημειωθεί δε ότι ο πρωθυπουργός όταν δημοσιοποιήθηκε η παρακολούθηση από ΕΥΠ και «Predator» του προέδρου του ΠαΣοΚ Νίκου Ανδρουλάκη είχε δηλώσει, επίσης, πως δεν γνώριζε οτιδήποτε.
ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΧΟΛΙΟΥ