Βραβευμένος με Νόμπελ Λογοτεχνίας, ο Οδυσσέας Ελύτης υπήρξε ένας από τους σπουδαιότερους Έλληνες ποιητές και μέλος της «Γενιάς του ‘30», τα ποιήματα του οποίου παραμένουν μέχρι σήμερα αναλλοίωτα στο χρόνο.
Ο Οδυσσέας Ελύτης, κατά κόσμον Οδυσσέας Αλεπουδέλης, γεννήθηκε στις 2 Νοεμβρίου 1911 στο Ηράκλειο της Κρήτης και ήταν το μικρότερο παιδί της εξαμελούς οικογένειας του επιχειρηματία Παναγιώτη Αλεπουδέλη και της Μαρίας Βρανά.
Από μικρή ηλικία, άρχισε να εκδηλώνει τα πρώτα πνευματικά του ενδιαφέροντα, συνεργαζόμενος, μάλιστα, με το περιοδικό Διάπλασις των Παίδων, ενώ ήρθε σε επαφή με τη γαλλική λογοτεχνία και την ποίηση του Καβάφη.
Το 1929, ανακάλυψε τον σουρεαλισμό, διαβάζοντας Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα και Πωλ Ελιάρ, ενώ συνέθεσε τα πρώτα του ποιήματα, τα οποία έστειλε με ψευδώνυμο σε περιοδικά.
Λίγα χρόνια αργότερα, γνώρισε τον ποιητή και ψυχαναλυτή Ανδρέα Εμπειρίκο, ο οποίος επηρέασε καθοριστικά την ποίησή του, και τον Νίκο Γκάτσο, με τον οποίο συνδέθηκε με μια μακρόχρονη φιλία. Στην παρέα τους εντάχθηκαν οι ζωγράφοι Νίκος Χατζηκυριάκος-Γκίκας και Γιάννης Μόραλης, αλλά και ο ποιητής Νίκος Καρύδης, ο οποίος ίδρυσε τον εκδοτικό οίκο Ίκαρο και εξέδωσε τα περισσότερα από τα βιβλία του Ελύτη.
Με το ξέσπασμα, το Β’ Παγκόσμιου Πόλεμου, ο Ελύτης εξέδωσε την πρώτη ποιητική συλλογή του με τίτλο Προσανατολισμοί και, κατά τη διάρκεια του ελληνοϊταλικού πολέμου, επιστρατεύθηκε ως ανθυπολοχαγός. Το 1941, έπαθε κοιλιακό τύφο και μεταφέρθηκε σχεδόν ετοιμοθάνατος στο νοσοκομείο των Ιωαννίνων, γλυτώνοντας από θαύμα, και μεταφέρθηκε στην Αθήνα.
Τα επόμενα χρόνια ακολούθησαν οι σπουδαίες ποιητικές συλλογές και συνθέσεις, όπως Ήλιος ο Πρώτος, Άσμα ηρωικό και πένθιμο για τον χαμένο ανθυπολοχαγό της Αλβανίας , ενώ άρχισε να ασχολείται με τη ζωγραφική, που ήταν η δεύτερη αγάπη του, μετά την ποίηση.
Το σπουδαιότερο, ίσως, έτος για τη δημιουργία του ήταν το 1959, όταν εξέδωσε το Άξιον Εστί, μια από τις κορυφαίες στιγμές της ελληνικής λογοτεχνίας, με τον ποιητή να πραγματεύεται τις ρίζες του ελληνικού μύθου, συνδυάζοντας τον με ήχο και εικόνες, που καθιστούν τη συλλογή συλλογική και διαχρονική.
Στις 18 Οκτωβρίου 1979, ο Ελύτης έλαβε το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας «για την ποίησή του, που με βάθρο την ελληνική παράδοση περιγράφει με αισθητική δύναμη και υψηλή πνευματική διακριτικότητα, τον αγώνα του σύγχρονου ανθρώπου για την ελευθερία και τη δημιουργία». Μάλιστα, η σουηδική Ακαδημία χαρακτήρισε το Άξιον Εστί ως ένα από τα αριστουργήματα της ποίησης του 20ου αιώνα.
Συνεχίζοντας τη δημιουργική του πορεία με δοκίμια, ποιήματα και μεταφράσεις, ο Οδυσσέας Ελύτης άφησε την τελευταία του πνοή σε ηλικία 85 ετών, στις 18 Μαρτίου 1996.
ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΧΟΛΙΟΥ