Η Σοφία Βέμπο έχει χαρακτηριστεί «τραγουδίστρια της νίκης» και η φωνή της ακόμη και σήμερα είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με το Έπος του ’40.
Η φωνή της συντρόφευε τους Έλληνες στον αγώνα κατά των Ιταλών και των Γερμανών, αποτελώντας κάτι σαν κινητήριο δύναμη για τον πόλεμο.
Η Σοφία Μπέμπου, όπως ήταν το πραγματικό της όνομα, γεννήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου του 1910 στην Καλλίπολη της Ανατολικής Θράκης και μετά τη Μικρασιατική καταστροφή, η οικογένειά της εγκαταστάθηκε στην Τσαριτσάνη του νομού Λάρισας και κατόπιν στο Βόλο, όπου οι γονείς της εργάστηκαν ως καπνεργάτες.
Η καλλιτεχνική της πορεία ξεκίνησε τυχαία το 1930, όταν τραγούδησε σε ένα ζαχαροπλαστείο στη Θεσσαλονίκη, προκειμένου να βοηθήσει οικονομικά την οικογένειά της.
Με την κήρυξη του πολέμου ερμήνευσε τραγούδια που έμειναν στην ιστορία και εμψύχωναν τους Έλληνες, όπως το «Παιδιά της Ελλάδος παιδιά». Το τραγούδι είναι στην ουσία η «Ζεχρά» του 1938 (στίχοι Αιμίλιου Σαββίδη, μουσική Μιχάλη Σουγιούλ, πρώτη εκτέλεση Σοφία Βέμπο), στο οποίο άλλαξε τους στίχους ο Τραϊφόρος το 1940 και έγινε το «Παιδιά της Ελλάδος παιδιά».
Την ίδια εποχή, σε μία συμβολική πράξη, προσφέρει στο Ελληνικό Ναυτικό 2.000 χρυσές λίρες. Με την είσοδο των ναζιστικών στρατευμάτων στην Αθήνα φυγαδεύεται μεταμφιεσμένη σε καλόγρια στη Μέση Ανατολή, όπου συνεχίζει να τραγουδά για τα εκεί ελληνικά και συμμαχικά στρατεύματα.
Το τραγούδι «Παιδιά της Ελλάδος παιδιά», εκτός από τραγούδι της νίκης είναι και η αρχή του έρωτά της με τον Μίμη Τραϊφόρο, με τον οποίο η σχέση τους ήταν πάντα θυελλώδης και τελικά οι δυο τους ανέβηκαν τα σκαλιά της εκκλησίας το 1957.
Σημαντική ήταν και η πορεία της και σαν ηθοποιός, καθώς έπαιξε σε πολλά θέατρα, κυρίως σε επιθεώρηση και σε κινηματογραφικές ταινίες, όπως η «Στέλλα» το 1955 και το «Στουρνάρα 288».
Στις αρχές της δεκαετίας του ’70 αποφάσισε να αποσυρθεί, ωστόσο στη δικτατορία συνέβαλε σημαντικά, καθώς προσέφερε άσυλο σε παιδιά στο διαμέρισμά της, χωρίς τον παραμικρό φόβο.
Έφυγε από τη ζωή στις 11 Μαρτίου του 1978 σε ηλικία 68 ετών από εγκεφαλικό επεισόδιο, με κηδεία να μετατρέπεται σε συλλαλητήριο.
ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΧΟΛΙΟΥ