Η χθεσινή συναυλία των James στη Θεσσαλονίκη και τη Μονή Λαζαριστών δεν ξέρω αν έμοιαζε με αυτή του συγκροτήματος από το Μάντσεστερ προ 14 ετών στο «Θέατρο Γης», αλλά σίγουρα έκανε τους χιλιάδες θεατές της να φύγουν από το μαγευτικό προαύλιο χώρο του Μοναστηριού πιο γεμάτοι μουσικά και ενθουσιασμένοι με την απίστευτη ενέργεια που έβγαλε ο Tim Booth στη σκηνή.
Στη σκηνή είπαμε; Εν τη ρύμη του λόγου… Διότι ο 63χρονος – να ΄ναι καλά- ερμηνευτής, όπως συνηθίζει άλλωστε, δεν μένει μόνο επί σκηνής, του αρέσει να τριγυρίζει μέσα στους θεατές με το μικρόφωνο στη διάρκεια της συναυλίας και να ολοκληρώνει με αυτό τον πρωτότυπο τρόπο τη «μέθεξη» που κάθε συναυλία του προσφέρει.
photo credits: Κέλλυ Νίκου-rockrooster.gr
Εδώ δεν έχει να κάνει μόνο με το μουσικό γούστο. Αν κάποιος δηλαδή είναι fan των 40χρονων James ή όχι. Έχει να κάνει με τον απεριόριστο σεβασμό απέναντι στον Βρετανό μουσικό, που τόσο απλά και αυθόρμητα δεν σκέφτεται ότι είναι κάτι διαφορετικό από όσους πλήρωσαν εισιτήριο για να τον δουν.
Αλλά ας πάμε και στους φανατικούς Jameικούς. Γέμισαν την Μονή Λαζαριστών σε συνθήκες καύσωνα, ήταν αρκετά ενθουσιώδεις (ειδικά σε τραγούδια που ενέπνεαν για κάτι τέτοιο), καπνογόνα δεν άναψαν, ούτε πετούσαν μπίρες ο ένας στον άλλον.
Είδαν στο κορυφαίο κομμάτι των James (Getting away with it – all messed up, μια ωδή στο νόημα της ζωής και το θάνατο) τον Tim να ξεκινάει το «ταξίδι» του στα χέρια τους. Όσοι είχαν την τυχη να βρίσκονται μπροστά μπροστά στη σκηνή άρχισαν να τον κουβαλούν και συνέχιζαν οι πιο πίσω, με τον Booth να λέει σχεδόν όλο το τραγούδι στα χέρια των θεατών.
Είναι κάτι που έκαναν και παλιοί ρόκερς, αλλά κανείς σίγουρα δεν το περίμενε χθες. Ξεπέρασε κάθε προσδοκία από τον εγνωσμένο αυθορμητισμό του. Μία άκρως συγκινητική στιγμή. Σαν να ίπταται… Δεν είναι τυχαία η ατάκα του «Φέρτε τα φτερά σας και ελάτε έτοιμοι να πετάξετε».
Είπε και ανέκδοτο και χόρεψε
Ο Booth παλιά καραβάνα ήξερε πώς να διαχειριστεί και το τεχνικό πρόβλημα που προέκυψε. Μετά τα πρώτα 4 τραγούδια, το γκρουπ σταμάτησε να παίζει, ο ίδιος ζήτησε λιγάκι υπομονή, ενώ για να περάσει η ώρα είπε και ένα ανέκδοτο… Η «μαγκιά» του καλλιτέχνη είναι να διαχειρίζεται με ψυχραιμία και τα όποια προβλήματα.
Άλλωστε μετά από αυτό το απρόσμενο διάλειμμα, ήρθε το καλύτερο. Τα «hits» του που όλοι περίμεναν, εκτός του Getting away with it, είχε κάνει την αρχή με το Senorita, αλλά και τα Say something, Sit down, έκανε τρομερό σόου με το Born of Frustration χορεύοντας με έναν έναν τους θεατές έχοντας περπατήσει αρκετά μέτρα από τη σκηνή (είχα την τύχη να έρθει πολύ κοντά), ενώ γύρισε στη σκηνή μετά το πρώτο τυπικό «καληνύχτα» για να πει το Sometimes (ε, ναι…), το Laid αλλά και το Come home.
Εκλεισε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, ξέροντας πόσο πολύ η Ελλάδα και η Θεσσαλονίκη αγαπά James.
Η Μονή Λαζαριστών συνεχίζει το πρόγραμμά της με πολύ ενδιαφέροντα events μέχρι και το τέλος του καλοκαιριού.
ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΧΟΛΙΟΥ