Το ARPANET υπήρξε ένα πειραματικό δίκτυο υπολογιστών, που αποτέλεσε τον πρόδρομο του Διαδικτύου και βραχίονας του Υπουργείου Άμυνας των ΗΠΑ, το οποίο χρηματοδότησε την ανάπτυξή του στα τέλη της δεκαετίας του 1960.
Μέχρι τη δεκαετία του 1960, οι αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις χρησιμοποιούσαν ένα σύστημα που ονομαζόταν SAGE (Semi-Automatic Ground Environment), κόστους 61 δις δολαρίων, και χρησιμοποιούσε υπολογιστές για να εντοπίζει τα εισερχόμενα εχθρικά αεροσκάφη και να συντονίζει τη στρατιωτική αντεπίθεση.
Το σύστημα περιελάμβανε 23 «κέντρα κατεύθυνσης», το καθένα με έναν τεράστιο κεντρικό υπολογιστή, που μπορούσε να παρακολουθεί 400 αεροπλάνα, διακρίνοντας τα φιλικά αεροσκάφη από τα εχθρικά βομβαρδιστικά.
Το όνομα του συστήματος, όπως υποδηλώνει και η σημασία του, περιστρέφεται γύρω από την έννοια του «ημιαυτόματου», οπότε η ανθρώπινη αλληλεπίδραση ήταν καθοριστικής σημασίας.
Σύμφωνα με τον Τζόζεφ Καρλ Ρόμπερτ Λίκλιντερ, τον πρώτο διευθυντή του Γραφείου Τεχνικών Επεξεργασίας Πληροφοριών της ARPA, το δίκτυο SAGE κατέδειξε πάνω απ’ όλα την τεράστια δύναμη της διαδραστικής πληροφορικής, της συμβίωσης, τρόπου τινά, του ανθρώπου με τον υπολογιστή.
Στο δοκίμιό του, ένα από τα σημαντικότερα στην ιστορία της πληροφορικής, ο Λίκλιντερ διατύπωσε μια αρκετά ριζοσπαστική για την εποχή πεποίθηση ότι το «πάντρεμα» του ανθρώπινου μυαλού με τον υπολογιστή θα οδηγούσε τελικά στην καλύτερη λήψη αποφάσεων.
Το προφανές ερώτημα
Λίγα χρόνια αργότερα, το 1966, ο Ρόμπερτ Τέιλορ έγινε διευθυντής του IPTO και αυτός στον οποίον αποδίδεται η ιδέα του ARPANET, καθώς στο γραφείο του είχε τρία διαφορετικά τερματικά υπολογιστών συνδεδεμένα με τρεις κεντρικούς υπολογιστές.
Αυτό οδήγησε τους ειδικούς στον τομέα της πληροφορικής σε ένα προφανές ερώτημα:
Γιατί δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί ένα τερματικό για οποιονδήποτε υπολογιστή;
Έτσι, ξεκίνησε η ανάπτυξη του ARPANET ξεκίνησε το 1966, το οποίο βασίστηκε σε διάφορα πρότυπα για την επικοινωνία μεταξύ των κεντρικών υπολογιστών και τη μετάδοση των μηνυμάτων.
Το πρώτο μήνυμα που στάλθηκε μέσω του ARPANET έγινε στις 29 Οκτωβρίου 1969, με τον Τσάρλι Κλιν, φοιτητή στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Λος Άντζελες (UCLA) να συνδέεται στον κεντρικό υπολογιστή του Ερευνητικού Ινστιτούτου του Στάνφορντ (SRI), πληκτρολογώντας με επιτυχία τους χαρακτήρες L και O.
Παρόλα αυτά, ο υπολογιστής κατέρρευσε όταν πληκτρολόγησε το G της εντολής LOGIN, κάτι που τελικά κατάφεραν να ξεπεράσουν με την πρώτη επιτυχημένη σύνδεση την ίδια ημέρα.
Το ARPANET αναπτύχθηκε ραγδαία στις αρχές της δεκαετίας του 1970, δεδομένου ότι πολλά πανεπιστήμια και κυβερνητικοί υπολογιστές εντάχθηκαν στο δίκτυο, ενώ με την πάροδο του χρόνου προστέθηκαν επίσης αρκετοί υπολογιστές σε άλλες χώρες χρησιμοποιώντας δορυφορικές συνδέσεις.
Η σημασία του ARPANET περιορίστηκε σημαντικά στα μέσα της δεκαετίας του 1980, με το δίκτυο του Εθνικού Ιδρύματος Επιστημών να αντικαθιστά, το 1986, το ARPANET ως ραχοκοκαλιά του διαδικτύου.
Το ARPANET έκλεισε το 1989 και το 1990 τέθηκε οριστικά εκτός λειτουργίας.
ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΧΟΛΙΟΥ