Το Up Stories παρουσίασε στο YouΤube ένα συγκλονιστικό βίντεο σχετικά με το πώς έχει διαμορφωθεί το τοπίο μετά το καταστροφικό πέρασμα της κακοκαιρίας Daniel, που έπληξε την Θεσσαλία.
Η φύση έχει… πάρει πίσω το κομμάτι που αναλογούσε στη Λίμνη Κάρλα, πριν αυτή αποξηραθεί το 1962 και η εικόνα από το Google Earth δείχνει την τρομακτική διαφορά τού πριν και μετά της κακοκαιρίας Daniel.
Το βίντεο τραβήχτηκε από αεροπλάνο και από τα 35.000 πόδια.
Η ιστορία της Κάρλας
Η αποξήρανση της λίμνης Κάρλας, που ολοκληρώθηκε με τα εγκαίνια σήραγγας, η οποία διοχέτευε τα νερά της λίμνης στον Παγασητικό το 1962, είχε χαρακτηριστεί ως ένα από τα σημαντικότερα έργα για την ανάπτυξη της ελληνικής γεωργίας.
Το 2010 αποφασίστηκε η επανασύσταση τμήματος της λίμνης, καθώς φάνηκε ότι η αποξήρανση έφερε πολλά περιβαλλοντικά προβλήματα. Για το έργο ξοδεύτηκαν πολλά εκατομμύρια και πολλά χρόνια, αλλά ο νέος ταμιευτήρας δεν μπόρεσε ποτέ να ξαναγίνει κανονική λίμνη, όπως αναφέρει η kathimerini.
Όλα αυτά έως ότου τα νερά του Πηνειού, μετά την κακοκαιρία Daniel, βρήκαν τον παλιό δρόμο τους και κατέληξαν στην Κάρλα, κατακλύζοντας 200.000 στρέμματα και ξαναδίνοντας στη λίμνη το παλιό της εύρος και μέγεθος. Ως εκ τούτου, οι εκτάσεις που καλλιεργούνταν βρέθηκαν στον πάτο της λίμνης.
Ο βασικός λόγος, για τον οποίο αποφασίστηκε η αποξήρανση εκείνη την εποχή, ήταν η ανάγκη εξασφάλισης περισσότερων καλλιεργήσιμων εκτάσεων στην περιοχή. Εντός, αλλά και παραπλεύρως της λίμνης ζούσαν πολλοί ψαράδες, οι οποίοι έβγαζαν μεροκάματο με μεγάλο κόπο, είναι η αλήθεια, διότι η στάθμη της λίμνης και κατά συνέπεια και η δυνατότητά της να παρέχει αλιεύματα εξαρτιόταν πολύ από τη στάθμη του Πηνειού και από τις βροχοπτώσεις. Πολλές φορές συνέβαιναν πλημμύρες, ενώ άλλες φορές η στάθμη κατέβαινε τόσο που οι βάρκες δεν μπορούσαν να πλεύσουν.
Η αποξήρανση φάνηκε μια καλή λύση -πολιτικά τουλάχιστον εκείνη την εποχή ήταν-, καθώς από τη μία οι ακτήμονες θα έπαιρναν γη για να καλλιεργήσουν, και από την άλλη η περιοχή θα απαλλασσόταν από τα κουνούπια και τις επιδημίες ελονοσίας. Όπως είχε σχεδιαστεί, οι αγροί που προέκυψαν από τη λίμνη προβλεπόταν να αρδεύονται με ένα σύστημα καναλιών που θα αξιοποιούσε το νερό του Πηνειού ώστε να μην καταλήγει όλη η ποσότητα στη θάλασσα.
Όταν η λίμνη έγινε ξηρά, η εξέλιξη δεν ήταν αυτή που είχε προβλεφθεί. Ασφαλώς όλο το σύστημα της χλωρίδας και της πανίδας που υπήρχε στην περιοχή καταστράφηκε. Πουλιά και ζώα εξαφανίστηκαν. Στη θέση της λίμνης δημιουργήθηκαν αγροτικές εκτάσεις περίπου 90.000 στρέμματα, τα οποία μοιράστηκαν στους αγρότες της περιοχής και στους ψαράδες της λίμνης, οι οποίοι μετατράπηκαν σε αγρότες. Όμως συχνά πλημμύριζαν ακόμα και με βροχοπτώσεις χαμηλού σχετικά ύψους. Αρχικά, υπήρχε σχέδιο για τη δημιουργία ενός μικρού ταμιευτήρα στη θέση της λίμνης για να συγκεντρώνονται τα νερά του Πηνειού, όταν αυτός υπερχειλίζει, αλλά τελικά αυτό το τμήμα του έργου δεν ολοκληρώθηκε ποτέ.
Τις επόμενες δεκαετίες φάνηκαν τα καταστροφικά αποτελέσματα μιας τόσο βίαιης παρέμβασης στο φυσικό περιβάλλον, όπως αναφέρει η kathimerini. Ο υγροβιότοπος που υπήρχε στην περιοχή εξαφανίστηκε, αλλά παράλληλα εξαφανίστηκε και το νερό. Τα αρδευτικά έργα που έγιναν, ως επί το πλείστον γεωτρήσεις για το πότισμα των χωραφιών, κυρίως βαμβακοκαλλιέργειες, υποβάθμισαν τον υδροφόρο ορίζοντα της περιοχής και σε λίγο από τις γεωτρήσεις που πήγαιναν όλο και πιο βαθιά, έβγαινε θαλασσινό νερό, αφού η θάλασσα εισχωρούσε στο έδαφος στον ευρύτερο χώρο της περιοχής της Κάρλας. Πολλές φορές σημειώθηκαν ρήγματα και καταστράφηκαν κτίσματα, ενώ πολλές πηγές που βρίσκονταν στις γύρω περιοχές ξεράθηκαν. Επιπλέον, ο Παγασητικός εμφάνισε συμπτώματα σημαντικής ρύπανσης, αφού σε αυτόν κατέληγαν λιπάσματα και φυτοφάρμακα λόγω του ταμιευτήρα.
Απόφαση Ευρωδικαστηρίου
Το 2000, απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου έκρινε την αποξήρανση της λίμνης παράνομη. Το «γεωργικό θαύμα» είχε μεταμορφωθεί σε περιβαλλοντικό όλεθρο. Το 2010 έπειτα από πιέσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στο πλαίσιο της στροφής προς πολιτικές που λάμβαναν υπ’ όψιν το περιβάλλον, αποφασίστηκε να δημιουργηθεί ένας ταμιευτήρας μεγέθους μικρότερου της αρχικής έκτασης της Κάρλας και να γεμίσει νερό έτσι, ώστε να γίνει επανασύσταση της λίμνης.
Πάνω από 10 εκατ. ευρώ κόστισε το έργο επαναδιαμόρφωσης της λίμνης που επίσης άργησε πολύ να ολοκληρωθεί, γιατί εκτός των άλλων δεν ήταν εύκολο να πειστούν χωρίς πολιτικό κόστος οι άνθρωποι που καλλιεργούσαν τη γη να σταματήσουν να τη χρησιμοποιούν. Η νέα λίμνη εγκαινιάσθηκε τον Οκτώβριο του 2018. Πλέον χρειαζόταν ένα μοντέλο για την ορθολογική διαχείριση των υδάτων, ώστε να διασφαλιστεί το οικοσύστημα της λίμνης από τις συνέπειες της υπεράντλησης.
«Η πρόκληση είναι στο μέλλον, από εδώ και μπρος», έλεγε σε συνέντευξή της στην «Καθημερινή» η Ιφιγένεια Καγκάλου, πρόεδρος του φορέα διαχείρισης Κάρλας-Μαυροβουνίου-Κεφαλόβρυσου-Βελεστίνου-Δέλτα Πηνειού.
Οι εξαγγελίες μιλούσαν για ενίσχυση της άρδευσης 150.000 στρεμμάτων και του 50% της υδροδότησης του Βόλου, ενώ θα εμπλουτιζόταν και ο υδροφόρος ορίζοντας.
«Παράλληλα, πραγματοποιήθηκαν έργα αντιπλημμυρικής θωράκισης, τα οποία συμβάλλουν στην προστασία από τις πλημμύρες των περιοχών του Θεσσαλικού Κάμπου», αναφερόταν τότε. Έως ότου ο «Daniel» έδωσε στη λίμνη το μέγεθος που είχε παλαιά.
ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΧΟΛΙΟΥ