Η «Andriaki Shipping» ανακοίνωσε την πρώτη γυναίκα που αναλαμβάνει τα ηνία του δεξαμενόπλοιού της, θέλοντας να δείξει πως υποστηρίζει την ισότητα μεταξύ των φύλων.
Ο λόγος για την πλοίαρχο Χρυσή Κολοκούτσα η οποία άρχισε την καριέρα της στη θάλασσα το 2011 ως δόκιμος αξιωματικός στο πλοίο M/V Violando.
Το 2012 προήχθη σε υποπλοίαρχο για να φτάσει να γίνει η πρώτη γυναίκα πλοίαρχος στον στόλο δεξαμενόπλοιων της Andriaki.
Όπως αναφέρει η εταιρεία σε ανακοίνωσή της: «έμπνευσή της για να γίνει καπετάνισσα ήταν ο Έλληνας ποιητής, συγγραφέας και ναυτικός – Νίκος Καββαδίας, ο οποίος χρησιμοποιούσε τα ταξίδια του σε όλο τον κόσμο ως ισχυρές μεταφορές.
Ήθελε να γίνει ναυτικός από τότε που διάβασε για πρώτη φορά τα ποιήματά του στις αρχές της εφηβείας της. Το όνειρό της ήταν να ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο και να γνωρίσει ανθρώπους διαφορετικών εθνικοτήτων και πολιτισμών».
Η ίδια έρχεται να προσθέσει με την σειρά της πως από μικρή ήξερε τι ήθελε να κάνει και ήταν απόλυτα σίγουρη για αυτό. «Από την ηλικία των 15 ετών το μόνο επάγγελμα που μπορούσα να φανταστώ να κάνω ήταν είτε αυτό του ναυτικού είτε αυτό του φαροφύλακα.
Φανταζόμουν τον εαυτό μου μακριά από την πόλη, με τα βιβλία & τη μουσική μου και περιτριγυρισμένη από τη θάλασσα και τη γαλήνη», δήλωσε.
Παρά τις προσπάθειες των καθηγητών της στο γυμνάσιο να την μεταπείσουν, δήλωσε στο μηχανογραφικό της την Ακαδημία Εμπορικού Ναυτικού ως την πρώτη και μοναδική της επιλογή.
Από τότε ήξερε ότι το να γίνει ναυτικός ήταν το μόνο πράγμα που ήθελε να κάνει.
Έγινε δεκτή από την Εμπορική Σχολή Ασπροπύργου το 2004.
Με δεδομένο ότι το 2004 το να πηγαίνεις στη θάλασσα δεν ήταν μια πολύ συνηθισμένη επαγγελματική πορεία για τις γυναίκες, η πλοίαρχος Χρυσή Κολοκούτσα κατέληξε να είναι μία από τις μόλις 12 γυναίκες σε σύνολο 2.000 σπουδαστών!
Το 2022 προήχθη σε πλοίαρχο και ταξίδεψε στο M/V Nicolaos.
Το πρώτο της ταξίδι ως καπετάνισσα ήταν μια στιγμή ορόσημο για εκείνη- ήταν μια σπουδαία εμπειρία που την έκανε να κατανοήσει την ευθύνη που φέρει ένας καπετάνιος, ειδικά όταν περνούσε από το πολυσύχναστο λιμάνι της Σιγκαπούρης.
Ακόμη, αυτό που η ίδια θεωρεί πολύ σημαντικό για έναν καπετάνιο είναι να μπορεί να βασίζεται στην ομάδα του, γι’ αυτό και προσπάθησε να είναι προνοητική και δεν άφηνε ποτέ τα αιτήματα των μελών του πληρώματος ασχολίαστα.
Πιστεύει ακράδαντα ότι οι άνθρωποι πρέπει να αισθάνονται ότι τους εκτιμούν για να αποδίδουν τα μέγιστα.
Η καπετάνισσα αισθάνεται απέραντη υπερηφάνεια που έκανε το όνειρό της πραγματικότητα.
ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΧΟΛΙΟΥ