Σήμερα (7/11) συμπληρώνονται 110 χρόνια από τη γέννηση του Αλέκου Σακελλάριου, που για πολλούς είναι «ίσως ο εξυπνότερος Έλληνας», καθώς ήταν ένα πολύπλευρο ταλέντο που «πάντρευε» μοναδικά την κωμωδία με τα μεγαλύτερα κοινωνικά προβλήματα, τα οποία είναι και σήμερα πιο επίκαιρα από ποτέ.
Ήταν θεατρικός συγγραφέας, στιχουργός, σεναριογράφος δημοσιογράφος και σκηνοθέτης του θεάτρου του κινηματογράφου και της τηλεόρασης και η επιτυχία ήταν δεδομένη σε όλες του τις ιδιότητες.
Διέθετε μια απίστευτη πένα, απόδειξη της οποίας είναι όλη η παρακαταθήκη με ταινίες, που παίζονται συνεχώς από την τηλεόραση, θεατρικά έργα, που ανεβαίνουν ξανά συνεχώς με άλλους ηθοποιούς αλλά και τραγούδια, τα περισσότερα από τα οποία ακούγονται στις ταινίες του.
Συνεργάστηκε με τους κορυφαίους Έλληνες ηθοποιούς και όπως υποστηρίζεται είναι ο άνθρωπος που «έσωσε τον Βασίλη Λογοθετίδη», καθώς μέσα από τις ταινίες του οι νεότερες γενιές είχαν και έχουν την ευκαιρία να γνωρίσουν τον σπουδαίο αυτόν ηθοποιό.
Συγκεκριμένα, από τις 12 ταινίες του Βασίλη Λογοθετίδη στον κινηματογράφο, οι εφτά είναι του Αλέκου Σακελλάριου. Λαμβάνοντας υπόψιν το γεγονός ότι ο από τις 12 αυτές ταινίες σώζονται οι 9 καταλαβαίνει κανείς πόσο σημαντικό ρόλο διαδραμάτισε ο Σακελλάριος στην καριέρα του Λογοθετίδη και κυρίως στην υστεροφημία του.
Αξίζει να σημειωθεί ότι υπήρξε συγγραφικό δίδυμο με τον Χρήστο Γιαννακόπουλο και μαζί δημιούργησαν τις μεγάλες αυτές επιτυχίες. Όμως δυστυχώς ο Χρήστος Γιαννακόπουλος έφυγε από τη ζωή το 1963, «σπάζοντας» πρόωρα το δίδυμο της επιτυχίας.
Το σκηνοθετικό του ντεμπούτο έγινε το 1946 στην ταινία «Παπούτσι από τον τόπο σου», έπειτα από προτροπή του παραγωγού της Φίνος Φιλμ, Φιλοποίμενα Φίνου. Έκτοτε, σκηνοθέτησε σχεδόν όλες τις ταινίες του, μερικές από τις οποίες είναι:
«Οι Γερμανοί ξανάρχονται» (1948), « Ένα βότσαλο στην λίμνη» (1952), «Σάντα Τσικίτα» (1953), «Θανασάκης, ο πολιτευόμενος» (1953), «Ούτε γάτα ούτε ζημιά» (1955), «Δεσποινίς ετών 39» (1954), «Λατέρνα, φτώχεια και φιλότιμο» (1955), «Η καφετζού» (1956), «Δελησταύρου και Υιός» (1957), «Η θεία απ’ το Σικάγο» (1957), «Ένας ήρωας με παντούφλες» (1958), «Ο Ηλίας τού 16ου» (1959), «Το ξύλο βγήκε απ’ τον Παράδεισο» (1959), «Μακρυκωσταίοι και Κοντογιώργηδες» (1960), «Τα κίτρινα γάντια» (1960), «Η Αλίκη στο ναυτικό» (1961), «Χαμένα όνειρα»(1961), «Αλλοίμονο στους νέους» (1961), « Όταν λείπει η γάτα» (1962), «Η νύφη τό ‘σκασε» (1962), «Ο φίλος μου ο Λευτεράκης» (1963), «Χτυποκάρδια στο θρανίο» (1963), «Πολυτεχνίτης και ερημοσπίτης» (1963), «Το δόλωμα» (1964), «Μοντέρνα σταχτοπούτα» (1965), «Υπάρχει και φιλότιμο» (1965), «Η κόρη μου η σοσιαλίστρια» (1966), «Η θεία μου η χίπισσα» (1970), «Η κόμισσα της Κέρκυρας» (1972) κ.ά.
Στις ταινίες αυτές θίγονται κοινωνικά θέματα, τα οποία είναι επίκαιρα μέχρι και σήμερα. Μάλιστα, η πένα του Σακελλάριου τα θίγει με κωμικό μεν τρόπο, που προβληματίζει όμως τον θεατή. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι ταινίες «Υπάρχει και Φιλότιμο», με τον υπουργό Μαυρογιαλούρο, Λάμπρο Κωνσταντάρα.
Αλλά και ο «Θανασάκης ο Πολιτευόμενος», με Ντίνο Ηλιόπουλο, Άννα Συνοδινού και Βύρωνα Πάλλη.
Η ξεχασμένη ταινία «Χαμένα Όνειρα»
Οι κωμωδίες του Αλέκου Σακελλάριου προβάλλονται πάρα πολύ συχνά από τα κανάλια της τηλεόρασης, υπάρχει όμως μια ταινία-διαμάντι, η οποία είναι ξεχασμένη. Δεν είναι κωμική, όμως αποτελεί ένα πραγματικό αριστούργημα, που αναφέρεται, όπως λέει και ο τίτλος στα χαμένα όνειρα των νέων ανθρώπων, αλλά και τις μικροχαρές της ζωής.
Πρωταγωνιστικό δίδυμο οι Δημήτρης Παπαμιχαήλ και Αντιγόνη Βαλάκου, ενώ συμμετέχει και ο Θανάσης Βέγγος. Βασίζεται στο θεατρικό έργο «Μια μεγάλη παρένθεση», των Σακελλάριου-Γιαννακόπουλου. Ως θεατρικό, το έργο είχε ανέβει στο θέατρο Κοτοπούλη από τον θίασο του Δημήτρη Μυράτ με τον ίδιο στον πρωταγωνιστικό ρόλο, τον Μίμη Φωτόπουλο, τον Ντίνο Ηλιόπουλο και τον Χρήστο Τσαγανέα.
Τη μουσική υπογράφει ο Μάνος Χατζιδάκις και εκεί ακούγεται και η πολύ γνωστή μελωδία «Βαλς των χαμένων ονείρων».
Η συμμετοχή του Σακελλάριου στις ταινίες
Ο Αλέκος Σακελλάριος σε πολλές από τις ταινίες του συμμετείχε και ως ηθοποιός σε πολύ μικρούς ρόλους, κάτι που συνήθιζε ο Άλφρεντ Χιτσκοκ.
Πότε ως περιπτεράς, ως φίλαθλος στο γήπεδο, αλλά και σε πολλούς μικρούς ρόλους.
Η Αλίκη Βουγιουκλάκη και οι ομηρικοί καυγάδες
Μεγάλο κεφάλαιο στην πορεία του Αλέκου Σακελλάριου αποτέλεσε η συνεργασία με την Αλίκη Βουγιουκλάκη, με τους δυο τους να έχουν μια εκρηκτική σχέση, με πολλούς καυγάδες.
Ένας από αυτούς σημειώθηκε στα γυρίσματα της ταινίας «Το Ξύλο Βγήκε απ’ τον Παράδεισο», όταν ο Αλέκος Σακελλάριος στις σκηνές της αίθουσας έκανε περισσότερα πλάνα στην τότε αγαπημένη του Νίκη Λινάρδου, γεγονός που εξόργισε την Αλίκη.
Τότε ο Σακελλάριος απάντησε:
«Δεν θα με μάθεις εσύ, ένα σκ@τό, πώς να κάνω τη δουλειά μου!»
Η ταινία γνώρισε τεράστια επιτυχία. Μέσα στην καρδιά του χειμώνα, άνοιξαν ακόμα και θερινοί κινηματογράφοι υπό βροχή για να εξυπηρετήσουν τους θεατές που σχημάτιζαν ατελείωτες ουρές για να δουν την ταινία. Μάλιστα, η Αλίκη Βουγιουκλάκη έκανε τον πρώτο χρυσό δίσκο στην Ελλάδα με το «Το γκρίζο γατί».
Τέσσερα χρόνια μετά γυρίστηκε η ταινία «Χτυποκάρδια στο θρανίο»με την Αλίκη και πάλι μαθήτρια.
Βουγιουκλάκη και Σακελλάριος συνεργάστηκαν ακόμη στις ταινίες: «Αστέρω», «Κλωτσοσκούφι»«Η Αλίκη στο Ναυτικό», «Η Σωφερίνα», «Το δόλωμα», «Η κόρη μου η σοσιαλίστρια» και «Διπλοπενιές».
Τα 1.500 τραγούδια που έγραψε
Αυτό που είναι, ίσως λιγότερο γνωστό, για τον Αλέκο Σακελλάριο είναι ότι υπήρξε σπουδαίος στιχουργός, έχοντας υπογράψει στίχους για περίπου 1.500 τραγούδια, τα περισσότερα από τα οποία ακούγονται στις ταινίες του. Έχει συνεργαστεί εκτενώς με τον Μιχάλη Σουγιούλ, τον Γιώργο Ζαμπέτα, τον Μάνο Χατζιδάκι και πολλούς ακόμη σπουδαίους συνθέτες, όπως ο Μίμης Πλέσσας, ο Γιάννης Σπάρτακος, ο Γιάννης Σπανός, ο Γιώργος Κατσαρός και ο Γιώργος Μουζάκης.
ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΧΟΛΙΟΥ