Τριάντα χρόνια συμπληρώνονται σήμερα (3/10) από τον θάνατο της ηθοποιού και αντισυμβατικής ποιήτριας, Κατερίνας Γώγου, η οποία και έσβησε σε ηλικία μόλις 53 ετών, καταναλώνοντας ένα «κοκτέιλ» χαπιών με αλκοόλ.
Η λαμπερή, αλλά ταυτόχρονα και πάντα με μια θλίψη στα μάτια, Κατερίνα Γώγου, γεννήθηκε στην Αθήνα, την 1η Ιουνίου του 1940 και από μικρή ηλικία ασχολήθηκε με την ηθοποιία, λαμβάνοντας μέρος σε πολλές πασίγνωστες ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου, αλλά και σε θεατρικές παραστάσεις.
Πρωτοεμφανίστηκε στο θέατρο με τον θίασο Ντίνου Ηλιόπουλου, το 1961, στο έργο των Ευαγγελίδη – Μαρή «Ο Κύριος πέντε τοις εκατό»
Στον κινηματογράφο καθιερώθηκε σε ρόλους αφελούς κοριτσιού, κάτι που ερχόταν σε πλήρη αντίθεση με την πραγματικότητα, αφού η Κατερίνα Γώγου ήταν μια πολύπλευρη προσωπικότητα με βαθιές αναζητήσεις.
Ωστόσο, και στον κινηματογράφο έκανε και πιο ποιοτικές δουλειές, δυο εκ των οποίων σκηνοθέτησε ο σύζυγός της, Παύλος Τάσιος. Συγκεκριμένα, πρόκειται για τις ταινίες «Βαρύ πεπόνι» και την «Παραγγελιά», η οποία και βασίζεται σε πραγματική ιστορία.
Στο «Βαρύ πεπόνι» η Κατερίνα Γώγου κέρδισε το βραβείο Α’ Γυναικείου ρόλου στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.
Οι ταινίες για τις οποίες και τη θυμόμαστε στον κινηματογράφο είναι πολλές. Ήταν συμμαθήτρια της Αλίκης Βουγιουκλάκη στο «Ξύλο Βγήκε από τον «Παράδεισο» (1959), αδερφή της Τζένης Καρέζη στο «Μια τρελή τρελή Οικογένεια» (1965) και υπηρέτρια των Γιώργου Κωνσταντίνου και Μάρως Κοντού στο «Η δε γυνή να φοβείται τον άντρα».
Η τελευταία φορά που η Κατερίνα Γώγου ασχολήθηκε με την υποκριτική ήταν το 1984, όταν και πρωταγωνίστησε στην ταινία «Όστρια» σε σενάριο δικό της και του σκηνοθέτη της ταινίας Α. Θωμόπουλου, για το οποίο και μοιράστηκαν το βραβείο Καλύτερου Σεναρίου στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.
Η ποίηση
Έκτοτε, η Κατερίνα Γώγου αφοσιώθηκε στη μεγάλη της αγάπη, την ποίηση, στην οποία και διέπρεψε.
Η πρώτη της ποιητική συλλογή με τίτλο «Τρία Κλικ Αριστερά» εκδόθηκε το 1978 και πούλησε πάνω από 40.000 αντίτυπα, αριθμός σπάνιος για ποιητικές συλλογές, που μόνο ο Ελύτης και ο Ρίτσος είχαν καταφέρει να φτάσουν, ενώ η τελευταία της συλλογή κυκλοφόρησε 9 χρόνια μετά τον θάνατό της, το 2002, με τίτλο «Με λένε Οδύσσεια».
Επίσης, μεταφράστηκε στα αγγλικά “Three clicks left” από τον Jack Hirschman και κυκλοφόρησε στην Αμερική to 1983 (εκδόσεις “Night Horn Books” – San Francisco). Άλλες σημαντικές ποιητικές της συλλογές που εκδόθηκαν όσο βρισκόταν εν ζωή αλλά και μετά θάνατον ήταν «Το Ιδιώνυμο», «Τώρα να δούμε εσείς τι θα κάνετε», «Πάνω κάτω η Πατησίων» -μεταξύ πολλών ακόμα-.
Η ελευθερία μου είναι στις σόλες των αλήτικων παπουτσιών μου.
Φέρνω τον κόσμο άνω κάτω.
Μπορώ να σεργιανίσω ό,τι ώρα μου γουστάρει.
Είχε το προσωνύμιο «ποιήτρια των Εξαρχείων», καθώς οι στίχοι της ήταν το «όπλο» διαμαρτυρίας και έκφρασής της έναντι στο κατεστημένο.
Για Άσιμο και Σιδηρόπουλο
Κατερίνα Γώγου, Παύλος Σιδηρόπουλος και Νικόλας Άσιμος ήταν σαν να έχουν βίους παράλληλους. Και οι τρεις χαρισματικοί, ασυμβίβαστοι«έφυγαν» πρόωρα, νικημένοι από τους προσωπικούς τους δαίμονες.
Η Κατερίνα Γώγου το 1991 έλεγε για τον θάνατό τους, λίγο πριν και εκείνη τους ακολουθήσει:
«Έχω ένα παράπονο, άκου το: Ελεύθερος σκοπευτής ήταν ο Νικόλας Άσιμος. Τον δολοφόνησαν. Τον Παύλο Σιδηρόπουλο, το ίδιο. Η μόνη επιζήσασα, εγώ».
Ο εθισμός στα ναρκωτικά και ο θάνατος
Ο εθισμός της Κατερίνας Γώγου με τα ναρκωτικά ξεκίνησε όταν είχε μπλέξει η κόρη της Μυρτώ σε νεαρή ηλικία. Τότε, εκείνη προσπαθώντας να την βοηθήσει, εθίστηκε με τη σειρά της στα ναρκωτικά.
Η Κατερίνα Γώγου, λίγο πριν φύγει από τη ζωή, είχε πει στον φίλο της και ποιητή Γιώργο Χρονά:
«Φεύγω για αλλού».
Στις 3 Οκτωβρίου του 1993 βρέθηκε νεκρή στο παλιό διαμέρισμα της μητέρας της, όπου είχε αποσυρθεί. Η αιτία του θανάτου της ήταν ένα «κοκτέιλ» χαπιών και αλκοόλ. Στην είδηση του θανάτου της, η κόρη της κατέρρευσε. Οι φίλοι της στεναχωρήθηκαν.
Κανείς όμως δεν εξεπλάγη, αφού όλοι γνώριζαν την μάχη με τους προσωπικούς της δαίμονες.
Εμένα οι φίλοι μου…
Ένα από τα ποιήματα που έγραψαν ιστορία, ήταν το «Εμένα οι φίλοι μου», το οποίο και έγινε μεγάλη επιτυχία ως τραγούδι από το συγκρότημα, Magic De Spell.
«Εμένα οι φίλοι μου είναι μαύρα πουλιά
πού κάνουν τραμπάλα στις ταράτσες ετοιμόρροπων σπιτιών
Εξάρχεια Πατήσια Μεταξουργείο Μέτς.
Κάνουν ότι λάχει.
Πλασιέ τσελεμεντέδων και εγκυκλοπαιδειών
φτιάχνουν δρόμους και ενώνουν ερήμους
διερμηνείς σε καμπαρέ τής Ζήνωνος
επαγγελματίες επαναστάτες
παλιά τούς στρίμωξαν και τά κατέβασαν
τώρα παίρνουν χάπια και οινόπνευμα να κοιμηθούν
αλλά βλέπουν όνειρα και δέν κοιμούνται.
‘Εμένα οι φίλες μου είναι σύρματα τεντωμένα
στις ταράτσες παλιών σπιτιών
Εξάρχεια Βικτώρια Κουκάκι Γκύζη.
πάνω τους έχετε καρφώσει εκατομμύρια σιδερένια
μανταλάκια
τις ενοχές σας αποφάσεις συνεδρίων δανεικά φουστάνια
σημάδια από καύτρες περίεργες ημικρανίες
απειλητικές σιωπές κολπίτιδες
ερωτεύονται ομοφυλόφιλους
τριχομονάδες καθυστέρηση
το τηλέφωνο το τηλέφωνο το τηλέφωνο
σπασμένα γυαλιά το ασθενοφόρο κανείς.
Κάνουν ό,τι λάχει.
Ολο ταξιδεύουν οι φίλοι μου
γιατί δεν τούς αφήσατε σπιθαμή για σπιθαμή.
“Όλοι οι φίλοι μου ζωγραφίζουνε με μαύρο χρώμα
γιατί τούς ρημάξατε το κόκκινο
γράφουνε σε συνθηματική γλώσσα
γιατί ή δική σας μόνο για γλείψιμο κάνει.
Οι φίλοι μου είναι μαύρα πουλιά και σύρματα
στα χέρια σας. Στο λαιμό σας.
Οι φίλοι μου».
ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΧΟΛΙΟΥ